PPK – co to jest? Pracownicze Plany Kapitałowe (zwane dalej „PPK”) to wprowadzony ustawą z 4 października 2018 roku system, mający na celu stworzenie dodatkowego rozwiązania systematycznego oszczędzania, dzięki któremu pracownicy będą mogli zaspokajać swoje potrzeby finansowe po ukończeniu 60 roku życia. Środki gromadzone są z trzech źródeł: wpłaty finansowane przez (1) pracownika, (2) pracodawcę oraz (3) Państwo. PPK to system kapitałowy, który nie jest częścią publicznego systemu emerytalnego, dlatego oszczędności na rachunku są prywatne, mogą być w każdej chwili wycofane oraz podlegają dziedziczeniu.
Kiedy PPK zostanie wdrożone i kogo dotyczy? Data startu programu w poszczególnych firmach zależy od liczby zatrudnianych pracowników. Proces wdrażania przepisów o PPK jest realizowany stopniowo od 1 lipca 2019r. Od tamtego dnia kolejne grupy pracodawców są progresywnie włączane, począwszy od dużych przedsiębiorców, zatrudniających pow. 250 osób, po małych przedsiębiorców zatrudniających powyżej 20 osób. Od 1 stycznia 2021 obowiązek obejmie również pracodawców należących do sektora finansów publicznych oraz wszystkich pozostałych, którzy dotąd nie byli objęci tym obowiązkiem. Pracodawca ma obowiązek zgłosić do programu nie tylko Polaków, ale również zatrudnianych obcokrajowców. PPK nie będzie dotyczyło jedynie (1) pracodawców, którzy w pierwszym dniu stosowania ustawy prowadzili Pracowniczy Program Emerytalny (PPE) i odprowadzili składki podstawowe w wysokości co najmniej 3,5% wynagrodzenia i pod warunkiem, że do PPE przystąpiło 25% osób zatrudnionych, (2) mikro przedsiębiorców, jeżeli wszystkie osoby zatrudnione złożą mu deklarację rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, (3) osób fizycznych, które zatrudniają inną osobę fizyczną w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą osoby zatrudniającej oraz (4) osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą i niezatrudniające pracowników.
Czy PPK jest obowiązkowe? Do programu są automatycznie zapisywani wszyscy pracownicy między 18. a 55. rokiem życia, którzy obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym, o ile nie złożyli wcześniej rezygnacji z dokonywania wpłat. W przypadku nieprzedłużenia rezygnacji po 4 latach ponownie zostaje się automatycznie zapisany do programu PPK. Osoby, które ukończyły 55 lat, ale nie ukończony jeszcze 70. rok życia, mogą dołączyć do programu na swój wniosek. Wcześniej pracodawca ma obowiązek poinformować o takiej możliwości. Chcąc zrezygnować z oszczędzania w PPK, zobowiązani jesteśmy podpisać specjalne oświadczenie o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK oraz związanych z tym korzyści, takich jak m.in. wpłaty pracodawcy czy dopłaty ze strony Państwa. Z oszczędzania w PPK można zrezygnować zarówno na etapie tworzenia programu w firmie (jednak nie wcześniej niż od dnia stosowania przepisów ustawy dla pracodawcy), jak i w każdym dowolnym momencie w przyszłości. O ile nie zrezygnujemy z uczestnictwa w programie, to pracodawca nie będzie mógł zrezygnować z dokonywania wpłat podstawowych na rachunek pracownika w PPK, ponieważ jest to jego obowiązek ustawowy.